Dün Musti'ye arkadaş geldi. Bir bebekken görmüşlerdi birbirlerini.
Sanki yıl değil de yıllaaaarrrr... geçmiş gibi.
Doğal olarak hatırlayamadılar. Yine de kaynaştılar. Yani şöyle ifade edeyim efendim, eğer;
-çocuklar kendi kendilerine beş dakika, on dakika oynayabiliyorlarsa,
-misafir çocuk "anneee gidelim" diye çırlamıyorsa,
-ev sahibi çocuk bir köşeye çekilip olanı biteni donuk donuk izlemiyorsa,
-annelerden "yapma oğlum, dur oğlum" yerine kahkaha nidaları yükseliyorsa,
-bütün bunların üzerine bir de bir fincan kahve içilebiliyorsa...
&kaynaşmışlar& demektir.
Bu da bizim artık klasikleşen geleneksel bebek karşılama etkinliğimiz :))
Yumurta kadar bereketli, şeker kadar tatlı ve pamuk gibi beyaz saçları olana dek bir ömür temennisiyle...
"yumurta, şeker ve pamuk" üçlüsü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder