15 Mart 2010 Pazartesi

cıbı cıbı ettin bizi yağmur..cıbı cıbı..

 


Kaç gündür karanlıkta uyanıyoruz acaba? Aynı aslında uyandığımız saat,ama hava karanlık. Karadeniz’in ikliminden en hasını almış benim memleketim. Bu karanlık hava biraz daha devam ederse Musti başta olmak üzere hepimizin anatomisi şaşacak.  Hani yağsa şöyle bardaktan bidondan boşanırcasına; biz de rahatlasak, hava da..

İşte yağdı dün de biraz biraz. Bu sefer Musti bile dışarıya çıkmayı hiç istemedi.. Üşüdü zanımca.. Galiba büyüyor artık Mustim.. Üşüdüğünü hissediyor.. üzüldüğünü.. ayrılığı.. onsuz gezme olmayacağını, sadece iş için dışarı çıktığımızı.. kuşları.. tabiatı.. daha iyi bir anlıyor sanki annesini.. her şeye sahip olamayacağını.. Tanrı ona bir güzelliği verirken diğerini başkasına vereceğini.. bir yere giderken çantasına koyacağı iki oyuncağı arasında tercih yapmayı.. ona sevgimi.. daha iyi bir anlıyor sanki..

1 yorum:

  1. merhaba Bahar, yeni blogun hayırlı olsun:)
    yeni cicilerini güle güle kullanman dileğiyle,
    sevgiler...

    YanıtlaSil