19 Mart 2013 Salı

superman...




O niye benim superman'ım biliyor musunuz? 



 
 Çünkü o keyif getirdi bu eve. Ses getirdi. Pozitifin ta kendisi olur zaten. Bazen delişip dövüşsek de,
sesimi son seviyesine kadar çıkartsa da o bu evin

SÜPER ADAMI! 
 
Bir insanın sabahları gülümseyerek değil bayağı gülerek uyanabileceğini, insanın siniri bozukken birden bire kahkaha atabileceğini, uyku uyumadan da yemek yemeden de yaşanabileceğini (!), yeter ki gülmeye niyetin olsun; yüzüne sıçrayan bir damla salçanın bile herkesi o anda kahkahalara boğabileceğini ben ondan öğrendim.
 

 

işte bu yüzden o bu evin superman'i.

 

7 yorum:

  1. alem bir çocuk kendisi...şu fotoğraflarla kilometrelerce öteden verdiği mutluluk anlatılmaz.

    YanıtlaSil
  2. Her eve bir Supermen lazım o zaman en kötü günümüzde bizi oradan kurtarsın neşe ve sevgiye boğsun diye. Her evde yoksa eğer, supermen olmak lazım bazende demek ki...

    YanıtlaSil
  3. ben de süpermen istiyorum süperwoman da olabili:)) sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. rol kesen,şirin bir superman gördüğüm için mutlu oldum ve gülümsedim.
    bir insanı gülümsetmek de pek hayırlı bir şey olsa gerek :)
    sevgiler minik süperman!

    YanıtlaSil
  5. oy çokk tatlı maşallah..blogunuzu yeni keşfettim çok sevimli...bende beklerim...

    YanıtlaSil